W 1975 został przeniesiony do Mięćmierza i posadowiony na wysokiej skarpie nad Wisłą, zachowując oryginalną konstrukcję.

W latach 1975-82 wnętrze zaadoptowano na cele mieszkalne. W 1997 dobudowano schody zewnętrzne. Jeden z niewielu zachowanych wiatraków tego typu na terenie województwa lubelskiego. Nawiązuje do tradycji istniejących niegdyś licznie na tym terenie wiatraków. W 1986 obiekt wpisano do rejestru zabytków. Obecnie jest atrakcją turystyczną, stanowi punkt widokowy na przełom Wisły i zamek w pobliskim Janowcu.

Jest to obiekt drewniany konstrukcji szkieletowo-ramowej na ceglanej podmurówce, założony na planie prostokąta, z oryginalnym słupem środkowym zwanym królem osadzonym na koźle. Bryła trzykondygnacyjna nakryta dachem dwuspadowym pokrytym gontem z naczółkiem. Zwężające się ku górze ściany oszalowane pionowo deskami. W elewacji frontowej nadwieszony szczyt ozdobnie oszalowany deskami, z dekoracją snycerską w formie lambrekinu. Do drugiej kondygnacji prowadzą dobudowane schody. W ścianie tylnej (nawietrznej) osadzone cztery zrekonstruowane skrzydła. Wiatrak jest na stałe ustawiony skrzydłami w stronę Wisły.

Obecnie jest to teren prywatny, częściowo udostępniany turystom.